e det mulig?!?!

ja.. sist gong eg skreiv ein post.. så ville an ikkje bli publisert.. så då vart eg så leie meg at eg ikkje he skreve itte det... eller.. jaja...

eg trur muligens eg he fått litt for lite søvn i det sista... eg snakka nemlig med ein kamerat her ein dag... faktisk nått t mandag... å me begynte å snakka ganske seint.. så eg vart litt trøtte ittekvart... å så i slutten så holdet eg på å sovna.. eller eg sov vel egentlig.. å så snakka eg samtidig... å det va muligens ikkje lurt... å så spurte då Karl om eg konne spør han eit spørsmål... å jodå.. det konne eg, tippe eg låg ei stond då.. ittesom eg egentlig sov.. men så kom det mest geniala spørsmålet i frå mi sia..."kem syns du e flinkast av Zinedine Zidane og england sin ordførar?" ke slags spørsmål e det? har england nogen ordførar.. nei trur kje det.. å keffor blande me inn det med Zidane? eg tippe eg må ha våre ein smule trøtte.. for å sei det sånn.. han lurte på om eg meinte Tony Blair eller noge sånnt.. men det gjor eg jo ikkje.. for eg meinte england sin keeper... men spørsmålet vart kje akkurat så veldig bra for det om...

men i går kvell/nått snakka eg og med Karl... å då kom det iallefall møje rart ut av meg når eg begynte å bli trøtte.. åi går sovna eg oppte fleire gonge mens eg snakka... fyste gong eg sa noge genialt då.. va når eg låg å tenkte på ehilt andre ting.. å ke Karl sa det huske eg ingenting av.. men plutselig sa eg... "men mor di reise jo vekk i helgå" å kor det kom i frå.. det vett iallefall ikkje eg... det versta va eg at tenkte på at mor t Dina sa ja t at hu konne kjøra hu å Silje t bryne.. men ke ialledage he det med nogenting å gjer? eg va fortsatt heilt vekke ja...

å så kom jo uansett stjernekommentaren frå mi sia.. det forstår eg iallefall ikkje e mulig! me snakka om kinderegg/sjokoladar å så klare eg plutselig å sei "men du e jo tannlege" e karl det? nei.. ikkje akkurat.. å han hadde ikkje lyst å bli det heller... eg forstår absolutt ikkje ke eg tenke på når eg søve.. alle mine tankar komme liksom i lag å blir blanda.. å alt blir bare tull.. kor eg hadde tannlege i frå.. det vett eg egentlig ikkje.. men eg lure på om eg satt å tenkte på ein sånn serie så går på NRK på lørdagane om ein sånnein heilt sprøe familie der faren i huset e tannlege... men men.. det ska kje ver lett.. når eg då hadde klart å få det ut av meg sånn heilt ubevisst.. å eg meine det.. då va det ett eller aent i hjernen som tok øve, for det va iallefall ikkje eg så styrte det... å når eg fant ut ke eg hadde sagt så måtte eg nesten le litt.. å eg lo vel i sånn ett kvarter.. uten å klara å få fram eit ord, for då begynte eg bare å le igjen.. lenge si eg he hatt så møje latterkrampa.. jaja.. fekk iallefall trent magemusklane mine litt.. å det e lenge si for å sei det sånn..

når eg då sko legga på så sa karl at eg måtte reisa meg opp får å gå å legga meg.. å så spurte han: "står du?" å då svarte eg:"ja, eg står i fransk" kor det kom i frå det vett eg heller ikkje.. eg står forsåvitt i fransk.. men eg tippe at eg ikkje va heilt med i samtalen..

eg sovna jo oppte fleire gonge og.. så han mått senda melding t meg mens me snakka for at eg sko våkna.. så trøtte va eg.. kanskje ein tanke å då heller gå å legga seg i sengå istedenfor å snakka så masse tull i telefonen mens eg sove...

trur muligens eg må sova litt meir om nettene..