Senpai Elisabeth

Tusen takk for all forbønn om at eg sko få i meg mat på søndag måron.. va ein del som ba om det, og det fynka! Eg fekk iallefall i meg 2,5 sjeva og 2 banane, men det va betraktelig møje meir enn ka dei fleste andre klarte å få seg...
Graderingå gjekk stor sett greit, den yste delen der det e kombinasjonar av teknikkar og kata og sånn gjekk heilt ok, og eg trudde ikkje eg hadde strøke på den delen, men når eg kom inn i salen så opplyste Linn meg (som gjekk opp til 1. kyu (andre bruna) gratulera te hu!) at det låg plankar klart te å knusas der framme, å då vart eg litt redd. for min plan va at dei ikkje sko ha tid te det, for Shian Piñero som graderte meg sko nå eit fly, men dei hadde tydeligvis tid te det... å kem vart ropt fram te å knusa fyst? jo, det va meg! for me va bare 2 jente (eller eg ser på meg sjøl som ei jenta, hu andre va vel 26 eller noge) å me sko knusa fyste... eg sko sitt mitt eget blikk då altså! trur det va ein del frykt i mine aue! men eg kom igjennom med knyttneve, å det va bare velstand.. då va eg lykkelige altså! det at dei ropte meg tebake igjen for å ha meg te å knusa med foten og, i håve høyde det trakk jo forsåvitt litt ned, men nok ein gong kom eg igjennom, og eg he knust dei to fyste plankane i mitt liv!
herlig følelse altså!
Det at den eine knoken min va dobbelt så stor ittepå, å vristå på foten ikkje så så god ut den heller brydde eg meg ikkje om onna dei 20 kampane som egentlig gjekk ganske bra... men det burde dei gjer så sykt møje som eg he trent i det sista, sjøl om eg må innrømma det at den siste kampen va temmelig hard! itte dei 20 kampane va ferdige hadde dei som sko opp te 2. svarta 10 kampar igjen, men eg fekk ikkje med meg så møje av dei, for eg satt å drakk på noge energi gugg, å noge som gjer at eg ikkje får gangsperr... å så va det ventetid... trur dei brukte litt øve ein halvtime på å finna ut kem som sko klara det å ikkje. meva 6 stk som prøvde på svart, å me va 3 som klarte det, halvparten strøyk altså, så eg e fornøyde, i følge folket hadde eg veldig imponerande kampar og sto med glans, så det e eg fornøyde med! va ein heilt fantastiske følelse å få graderingspasset tebake igjen, nesten , men bare nesten sånn at tåren pressa på ittesom eg va så sleden, menalikavell hadde klart det! Tusen hjertelig takk for all forbønn altså!

Akkurat nå sitte eg sjå Kjartan heima i Rælingen, kor han og dei andre som bur her e hen, det ane eg faktisk ikkje... vett at Kjartan sko kjøra søster si ein plass kl 7 i dagtidlig, men det e nogen timar si... muligt at han ligge å sove. i går så va me å grilla med Monica og kristoffer, hu som eg va forlovar for.. det va kjekt!

men nå begynne dette innlegget å bli alt for langt! legge sikkert ut bilde frå graderingå mi eingong!

EG HE SVART BELTE I KYOKSHINKAI! fantastisk altså!