flaks og uflaks

ja, då va eg i oslo...
uflaks, eller flaks... komme litt an på koss ein ser det.. eg sette opp ei lista:

flaks: storby, alt finnes i byen
uflaks: byen e alt for stor og eg går meg vill...

flaks: det finnes billige billetta frå oslo å heim med både norwegian og tog..
uflaks: eg kan kje treffa Svein arild kor ti eg vil, ikkje få gje an ein klem, og ikkje ver med an :(
det e trist det!

flaks: eg bur ilag med 6 jente, det blir aldri rolig i huset, å eg dele rom med nogen øve lengre tid for fyste gong, god ekteskapstrening
uflaks: eg kan kje gjer så eg vil i stuå, eller på rommet (for der bur jo marthe og) og eg kan kje gjer kje så eg vil på kjøkken heller, eller nogen plass...

flaks: eg kan trena i lørenskog karateklubb, å læra litt andre ting, og ting på nye måta...
uflaks: eg savne veldig å trena på bryne altså! bedre treninga der... og folk eg kjenne...

flaks: eg får den utdanningå eg vil ha, og te nå e det bra
uflaks: det e visst møje jobbing på studiet, og eg må ta det seriøst.

flaks: eit fleirkulturelt samfunn, øve halvparten innvandrara i klassen min...
uflaks: te tie litt språkproblem, spesielt med jærsken min... forstår kje keffor dei ikkje heilt forstår ke eg seie...

flaks: eg lære å bli sjølstendig, og må kjøpa mat å betala husrekning
uflaks: det står kje middag på bordet når eg komme heim, å eg må handla inn alt sjøl, og det e stresss (bortsett frå den gongen Marthe lagte pannekake te meg)

flaks: eg sleppe å ha familie øve meg heile veien...
uflaks: det e litt kjedelig å ikkje ha familien rondt deg og, men Øystein, min kjære storebror stikke innom med jevne mellomrom.. koselig det!

mest uflaks av alt e det at eg e vekke frå sveinemann... savne an veldig altså...