fytti så lenge si eg he skreve! nå må eg få gang på det!
eg har så møje eg konne ha skreve om, men eg trur kankje ikkje eg ska skriva om alt eg konne ha skreve om, så derfor sette eg opp to liste øve ting eg sak skriva om, og om timg eg konne ha skreve om, men som eg ikkje komme te å skriva om.
ting eg skal skriva om:
1) Herandsturen
2) norgescupen
ting eg konne ha skreve om, men som eg ikkje ska skriva om:
1) Brusselturen (konge tur sånn egentlig, men det gjekk ein del pengar)
2) klepp spray tan
3) om det å ikkje ha eit bad i huset
4) om det å komma heim å oppdaga masse arbeidklær og mange andre sine ting, i sengå mi på eit rom uten nogenting som helst (inkludert vegagr og tak), bortsett frå masse rot som ikkje e mitt.
5) om kor svak eg e.
ja, nå har dåkke sett ke eg kome te å skriva om, så viss noge ikkje interessere dåkke, eller dåkke ikkje gidde lesa heile, så e det bare å hoppa øve det.. for eg vett eg skrive alt for langt, å blir ikkje lei meg iss dåkke ikkje lese det.
Herand:for fyste gong på så lenge eg kan huska... så har eg våre på påskeferie.
planen va det at eg å Marthe, Elisabet og Dina sko reisa opp te Herand (som for alle som ikkje visste det ligge i det skjønnaste Hardanger, å e der mor komme i frå) planane vart litt endra, siå me ikkje trudde at me sko få tak i bil, å marthe sa ja te å jobba.. men så klarte me å få tak i ein bil. for mor å far bryr seg kje så møje med ke bil dei har i nogen dage, så lenge dei har ein bil.. så dei fekk Elisabet sin golf, 83-modell (sportsutgaven , e viktig å få med det) som leve litt sitt eget liv, å starte når an vil(men har ifølge Elisabet blitt god itte at an fekk ny startsmotor)
så den hadde mor å far, å så tok me vår 20 år yngre bil å reiste oppøve, men uten Marthe.
turen begynte godt, å me brukte ca 45 min kanskje inn te ferjå (hadde ein smule dårlige tid, men med mi kjøring konne det se ut som me rakk an, itte me hadde kjørt forbi nogen bilar.. å itte 2. rennfasttunell, va det andre og som ville rekka ferjå, så me kjørte i ein goe fart bortøve, og kjørte rett ombord på ferjå. ganske praktisk.
itte nogen timar te i bil (ca 4) der me bytta på kjøringå, kom me fram te huset me sko bu i. (som ikkje e vårt, siå vårt e leid ut te 1. april) å der sto me å hang, å hadde ikkje nøkkel, for den sko onkel ha lagt ut. så eg måtte ringa heim, for å så ringa te tante, for at hu sko gje meg nr te onkel, sånn at me konne runga te han, for å så gå ner te han på jobb, for å så dra han med oss opp te huset, sånn at han konne setta på varmtvatnet.
men me kom oss jo inn te slutt.
på kvelden gjekk me bort te dei tante og onkel (som ikkje e dei samme som gav meg nøkkel)
å der hang eg, Elisabet, Dina, onkel og tante og Kenneth, som e det einaste søskenbarnet mitt som e lika gammale som meg.. å han e ganske tøffe på håret!) det va faktisk ganske koselig, for tante og onkel e ganske koselige, å ikkje så gamle helelr egentlig, elelr, dei e jo besteforeldre, så dei e jo kje så unge heller når eg tenke meg om. men me snakka iallefall om alt frå døden til kjærligheten, muligens litt på Kenneth sin bekostning.
fredag måron ringte vekkarklokkå. nå sko me opp på fjellet. me gjorde oss klare og pakka sekkane, å satte oss i bilen.
eg har aldri våre oppå hyttå vår når det har våre snø før, å då går me ein aen vei opp, og parkere ein aen plaa. tingen e det at eg ikkje visste kor me sko parkera eller kor veien gjekk opp. så me låg egentlig ikkje så godt ann...
itte å ha snudd i 4 gardsrom. der det e sånn at eg må rygga fram å te bake ein halv million gonge i ein bratt oppeøvebakke der bilen egentlig bare he lyst å daua, med tilskuara i vindunå (noge som va temmelig flaut!) ringte eg heim, å mor forklarte veien for 32. gong, å nå kom me oss endelig bort te der me sko parkera.
me fekk på oss ksinå, og traska bortøve. mor ringe: viss veien dele seg må dåkke alltid gå mot høyre.. jo greit det tenke me... me komme te ei bru... veien dele seg... det ser jo kje ut som me ska gå te høyre her.. gå øve ei bru liksom.. hæ? (men ke vett vel eg, har jo aldri gått den veien før) ringe heim.. nei.. gå te venstre seie mor som he vokst opp der.. me tenke oki.. å vandre
oppøve for det e oppøve det e...
bare oppøve!sånn heilt ut av ingenting komme me te ein traktorvei.. uten antydning te noge snø.. javell tenke me.. å tar av oss skinå å begynne å gå oppøve.. alle tenkte nok at.. nå har me gått feil vei.. å det hadde me sikkert og! itte langt og lenger enn langt, treffe me på noge snø igjen, å me tar på oss skinå. det sitte nogen folk å ser på oss.. å dei lo nok stille inni seg øve synet av oss tri på ski. itte ca ein halvtime treffe me nå ei gammale dama (tippe ca 78år) som
gjekk ned bakkane på ski, å Elisabet begynne å snakka med hu... å hu å Dina begynne å legga ut om at me sko opp te hyttå te onklane min.. men det stemme jo ikkje.. for hyttå te onkel ligge langt i frå vår! å så begynne hu gamla damå å spør om kor hyttå ligge.. å eg har nå ingen anelse om ke det hette der. å så spør hu oss om ke dei som eige hyttå hette.. å tingen e jo det at det e mor å tante som eige an, å begge e liksom gifte å har andre ittenavn. men eg komme jo te slutt fram te å sei Vassel, som då e pikenavnet te mor, og det onklane mine hette te ittenavn. å hu gamla damå seie at jo, te den hyttå hadde hu kanskje brukt ein time... så då traska me med godt mot vidare og visste at me iallefall nå va på rett vei og hadde onna ein time igjen.
hyttå e fortsatt lika liten å koselig som an va sist gong eg va inni an for ca 4 år si.. (gå lenge mellom kvar gong eg e der altså)
itte å ha våre der ei stond gjekk eg å elisabet ner te vatnet for å hogga hål i isen for å få tak i vatn (for hyttå e nemlig så liten og koselig at an verken har innlagt vatn eller strøm) me kom oss nok kanskje ikkje heilt igjennom isen, mnen me fekk nå iallefall tak i vatn. vatnet brukte me te å laga pannekake. å det tok det ti å steika altså! steikte dei i ei panna på ein vedovn, som hadde villt ustabil varme, så det varierte kor lang tid det tok å steika pannekake, men me brukte nok godt øve ein time på å steika dei 17 pannekakene som blei spist.
itte pannekakespisingå, snakka me i nogen timar, før me falt i søvn itte ein lange dag på ski.
dagen itte rydda me å vaska opp litt å sånn før me sko begi oss ut på heimturen.. å for ein tur!
om nattå regna det.. å me va litt spente på føre. å det sko visa seg at det va eit interessant føre!
fyst bestemte me oss for å ta sjansen på å gå øve vatnet. me va vel ikkje heilt sikrre på om isen va trygg siå det hadde våre sånn 10 grade øve lengre tid, men me tenkte at det gjekk jo an å prøva, å me hadde jo tross alt ikkje dotte igjennom dagen før. så me gjekk øve vatnet, å me kom oss trygt øve og! så begynte nerøve bakkane.. for det va det ein del av! det va jo bare oppøve på vei bort. i fyste bakken datt Elisabet 3 gonge... å eg å dina datt vel ein gong kvar me og i slutten av bakken.. å me tenkte at jo, dette lovte godt... det vart ein del knall og fall nerigjønå.. men fytti så løye me hadde det.. ca 20 cm blaute snø e kje akkurat lett å kjøra i heller! å me lo te me holdt på å begynna å grina oppte fleire gonge.. me sko hatt det på film altså! me nerigjøna, men rompå ut, og skistavane hengande bak for å prøva å bremsa litt, og me prøvde å ploga oss nerigjønå så godt me konne.. sko hatt det på film altså!
slutten av truen måtte må ta av oss skinå å gå.. då nytta det ikkje å stå lengre.. va kje så møje snø igjen, for den smelta vekk i varmen.
lørdag kvell va me sjå søskenbarnet mitt å mannen og deiras datter Ariel Naomi, som e 7 månar.. å så hang me de ri ngoen timar.. korselig det..
søndag måron våkna me å trudde at me hadde ganske goe tid... men den gang ei.. eg fekk ein melding av kjartan, der det sto ngoe sånn som.. har dåkke husak å stilla klokå.. ehm NEI! då va klokkå altså halv 11 ny tid.. å me sko i kjerkå, åd et tar ca 20 min å kjøra bort der. å alle me tri sto i nattklernå.. så me fekk det litt travelt.. men me rakk det jo.
så va det heim å eta, før kjøreturen heilt heim begynte... på ferjå underholdt me kapteinen ganske godt der me sto framme på dekk ådansa og herja, å lekte titanic å slåss.. å eg meine det at viss dei hadde hatt sånn videoøveføring av utsikten eller noe inn te resten av folket i båten, så hadde eg seriøst dødd på meg!
Norgescupen:eg trudde i utgangspunktet at eg kom te å dø i kampen mot Karen.. å eg bare lo av dei som trudde at eg kom te å måtta gå meir enn ein ronde.. for eg trudde eg kom te å ver slakta itte ein ronde....
stevnet begynte med poeng. ehr slåss eg meg te finalen, så det gjekk jo greit. å for å få tiå te å gå, va eg kje påmeldt i mindre enn 3 klassar.. så nå va det tid for Kata.. her klarte eg på mirakuløst vis å ikkje gå feil.. så derfor vant eg heile tingen.. va gudd altså!
så va det finale i poeng.. eg sko gå mot Linn.. har våre mot hu dei siste 6 finalane.. å eg hadde vonne alle... nå va eg derimot lite klar for å gå kamp. å alle som eg kjente som såg på trudde at eg sko coatcha eller noge der eg sto med ajkke på meg utføre ringen.. men eg tok nå av meg den å gjekk inn i ringen heilt kalde, med det resultat at eg tapte min fyste poeng-kamp på øve 2 år.. men det va jo kjekt for Linn å vinna litt av og te og!
itte 3 kampers pause va det klar for min 2 fullkontaktskamp i karrieren.. å eg må innrømma at eg va litt redd.. for nå va det Karen som sto å venta utpå mattå, å ikkje Linn... men det gjekk jo bedre enn venta.. hu fekk kje øvetaket, å eg holdt godt med.. uavgjort itte fyste ronde, 1 min pause.. uavgjort itte 2 ronde.. så me måtte bort på vektå.. ikkje stor nok vektforskjell te at nogen konne vinna på det.. å så va det klart for 2 nye min utpå mattå.. å hu som eg va heilt sikker på kom te å drepa meg itte 30 sekund i fyste ronde.. gjekk nok ein gong uavgjort mot meg.. dvs at når kampen va slutt va det to dommera som hadde meg som vinnar og to som hadde henna som vinnar (eg hadde landslagstrenaren på mi sia) men det vart då 3-2 te hu itte at mattedommaren hadde tatt ein avgjørelse som dei må gjer itte 2. ronde. men det va heilt greit for meg!
itte 3 kampers pause va det tid for min 3. fullkontaktskamp i karrieren. men denne gongen va det mot eit
stort kvinnemenneske hu va seriøst minst 25 kg tyngve enn meg, å svær.. eg va heilt rusa på andrenalin eller angst eller ngoe før eg sko inn i ringen, å det sista eg sa før eg var satt ut på mattå va visstnok noge sånn som: eg har lyst å ha avtrykk av tennene hennas onna min hæl!
itte ca 15 sekund slo hu meg alt hu hadde i halsen.. (noge som då ikkje e lov) å eg måtte krangla meg te å få lov å fortsetta itte eg hadde stått på eit bein å vist at eg klarte å peika på nasen min. men eg fekk jo lov te det.. men eg vart kanskje ein smule reduserte... itte ca eit min te.. så fant hu at et.. jo eg slår na ein gong te i halsen.. å eg blir så arg når eg bare tenke på det! hu slo Karen 2 gonge i halsen , og eingogn i nakken i deisar kamp, å meg to gonge i halsen..
kampen endte te slutt emd at eg tapte mot det stora kvinnemennesket.. fordi hu va så møje tyngre enn meg... men eg traff na i hakå ein gong med hælen iallefall, men det va kje hardt nok. men eg skadu hu godt på innsiå av låret, å eg hadde egentlig ikkje noge særlig vondt nogen plass.. utenom i halsen.
mine plasseringa vart då:
1. plass i kata
2. plass i poeng
3. plass i fullkontakt.
å på grunn av min ufattelig bra innsats og det at eg fekk så møje bank, så fekk eg bestemasnnsprisen, eller "beste spirit" så det hette i karateverden, og pengepremien på 1000kr.. så eg må vel sei meg fornøyde med den dagen!
